Pek sevmediğim mevsimin en sevdiğim zamanları yaşanmaya başladı. Sabah kalktığımda karanlık bir hava ve sağanak yağmur vardı. Servise yürürken yağmur durmuş gri bulutlar arasından beyazlar kendini göstermeye çalışır halde gerideki maviliği haber veriyordu. Yarı açık yarı kapalı Zincirlikuyu'ya geldiğimizde sımsıcak bir güneş masmavi gökyüzü ve bembeyaz bulutlar "SEVİYORUM" diye bağırıyordu.
Ağaçlar yeşilden sarıya geçişte, bazıları kızılı seçmiş kendine sonbahardan. Son günlerde hissettiğim dayanılmaz yeşil kokusu özlemi son noktaya geldi.
Yok.
Yaşadığım günlük hayatta yok yeşilin kokusu. Uzaktan görüntüsü, sitelerin bahçesindeki çalılardan bile medet umar oldum ama yok. Yağmurdan sonra havayı çekiyorum içime bir teselli bulmak için.
Ben yeşili koklamak istiyorum.
1 yorum:
Bende yeşili görmek için salonuma ağaççık diyebileceğim yeşil salon çiçekleri almıştım..Benjamin gibi.
Papağanını gördüm..Bazı mevsimler tüy döküyorlar..Umarım geçicidir.
Yorum Gönder