Çizgi Dünyam - Karikatür

Şanslı çocuklardık…

Çizgi romanlar, karikatürlerle büyüdük.

Amcam ve baba tarafından benden büyük kuzenler Teksas-Tommiks, Zagor okurdu. Bir de Gırgır olurdu her daim.

Anne tarafından kuzen abilerim ise Fırt’cıydı.

O zaman herkes koleksiyonerdi. Dergiler saklanır döne döne okunurdu. 

Hatta Fırt’lar, gri siyah telli karton dosyada tarih sırasına göre arşivlenmişti. 

Teksas Tommiks değil ama Gırgır ve Fırt okumayı çok severdim. Ama Fırt’ı daha çok 😊 renkli olmasından dolayı.

Sonra Red Kit’ler, Tenten’ler. Gazete yada dergilerin hediyesi olurdu. Hemen hemen A5 boyutlarında. Bir kitap bir macera 🤓

Bir de günlük takip ettiklerim vardı.

Hürriyet’in Kelebek ekinde, Güngörmüş’ler Şaban ve karısı, Basri ile Fatoş.

Hüdaverdi’nin kendi köşesi var mıydı, Basri’yi delirtmek için arada bir mi geliyordu emin değilim.

Pazar günleri ön tam sayfasında karikatüre yer veren Güneş gazetesinin haftasonu eki Güneş2 ve Bedri Koraman’ın zarif ve çok renkli çizgileri. İnce belli güzel kadınlar ve şık erkekler.

https://www.karikaturculerdernegi.com/karikaturculerimiz/bedri-koraman/

Eskileri düşününce, ne kadar sansürsüz, özgür, art niyetsiz, cinsellikle problemi olmayan bir toplummuşuz 😁

Okumayı öğrendiğimden beri karikatürler hep önceliğim olmuştur. Hatta önceliği bir yana okumadan gazeteyi bırakırsam işlerim ters gidermiş gibi totemim var. 😊

Bugün iş Sanat’ta 30 Haziran’da sona erecek Yazan Çizen; Latif Demirci sergisini gezerken aklımdan geçenler bu yazıya ilham oldu.

Press bey, karısı Media ve yardımcıları son yıllarda okumadan geçememe totemimin üyesidir.

Aslında karikatür sevdamın ilk dışa vurumu değil bu yazı, 

Avanak Avni ve Oğuz Aral, Huysuz İhtiyar 

https://dortyaprakliyonca.blogspot.com/2005/07/huysuz-ihtiyar.html

Büyümedik Aynı Çocuklarız

 Okuduğum kitapların, zamanlamalarının bir algoritması olduğunu düşünüyorum.

Kitap alışverişlerimde Oksijen’in O2 eki çok fikir verir. Dergilerde okuduğum çeşitli yazılarda adı geçen eserler…

İlgimi çektiyse alınır dolaba yerleştirilir.

Ama hangisini ne zaman okuyacağım işte onu bilmem. O kadar okunmamış kitap arasından elim ona gider.

Yeryüzünün Bütün Fıstıkları’nı yeni bitirdim. Başar Başarır’ın eseri.Kırmızı Kedi’de vakit doldururken dikkatimi çekmişti. 

Şu an elimdeki Büyümenin Türkçe Tarihi; Murathan Mungan seçtikleriyle. 

Çocukluğumuzda iz bırakan hikayeleri günümüz yazarları orjinal hikaye ile birlikte kendilerinde bıraktığı izlerle yazmış.

O günlere dönmeyi, beni en etkileyen hikayenin ne olduğunu düşünmeyi ve çocukluktan beri okumadığım o hikayelerin bugün hissettirdikleri.

Nasıl şekillendirdi ruhumuzu o hikayelerdeki çocuklar?

Öyle yada böyle büyüdük. Büyümenin tam bir tarifi yok. Hala küçük bir çocuk gibi hırçınlaşıp, istediğimiz olsun diye tutturuyor, küsüyor oynamıyorsak hepimiz aynı çocuklarız. 

Büyümedik. 

Çocukken bilmeden yaptıklarımızı bile isteye yapıyoruz.

Beni mi hamgi kitap etkilemişti?

Ülkü Öğretmen - Mümtaz Zeki Taşkın

And - Ömer Seyfettin hatta ordaki Mıstık