diyoruz bu yazıyı okurken...
Bu günü de gördük, blog yazmaya başladığımdan beri doğum günlerimde bir şeyler yazıvermişim hepsini okumadım henüz.
İnsan unutuyor, kendi yazdıklarını değil yaşadıklarını unutmasın...
30'lara adım atmıştım o tarihlerde bugünse 41
Şükür ki sağlıklıyım, sevdiklerimleyim hala, büyüyorum hala, öğreniyorum hala...
bir kaç sene önce bütün sosyal medya hesaplarımdan doğum tarihimi kaldırarak, gerçek olmayan hiç bir kutlamayı yanıtlamak zorunda kalmadığım için daha da bir huzurlu hissediyorum üstelik.
Bu günlüğü tutmaya başladığımdan beri, -hatta bir kaç yıl daha öncesi de var- her sene doğum günümde kutlamasını beklediğim tek bir kişi eksik hayatımda...
Ya hep ya da hiç demek, cesaret istiyor.
Sonrasında, alıştığın varlığın yokluğuna katlanmak güç istiyor.
Hele böyle günlerde, "hiç değilse bugün" dediğin zamanlarda daha da güç istiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder