Dur dedi ya...
Durdum bekledim...
Ta ki şu an şu saniyeye kadar...
Her yeni birileriyle tanıştığımda, seni ne kadar az tanıdığım ya da benim tanıdığım gerçekten ne kadar sen olduğun ikileminde debelenirken, kaçıp gitmek yok saymak istiyorum şimdiye dek düşündüklerimi...
Her değişim sancılı, acılı...
Bile isteye -istemeye- vazgeçmeli bu alışkanlıktan derken ruhun, eşlik ederken de beynin...
İsyankar hücreler çıkıyor karşına bu sefer de,
İşlenmiş her birine günler geceler boyunca...
Yok senle savaşacak gücüm, inancım...
Sana da inanmıyor ki artık bu yürek...
Ben sadece bir yabancı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder