Kendimi alıp sessiz sakin bi yere gidip oturtup karşıma konuşmalıyım.
neyin var senin, nedir içindeki bu kadar cok fırtına?
neden küstü için ama dışın hala konuşmaya devam ediyo?
olsa diye beklediğin, dilediğin olsa olucan mı mutlu?
yok mu hiç güzel bi şey, tutunup ipine çıkacağımız?
yok :(
blogum da yok,
umudum da yok,

beklediğim de yok,
hayalim de yok,
neden bu kadar cok düğümün var?

Nerdeyse çözülmesin, kimse çözmesin diye sakladığın...