Teşekkür

Okumayı yazmayı öğrendiğim günden beri; hep bir şeyler yazmışımdır...

İlk ve orta okulda şiirler, sonraları kompozisyonlar ve liseden beri de günlüklerim. Şimdiye kadar hep kendim için; nadiren de sevdiklerime mektuplar. Ama hiç böylesine sınırsız bir dünyada paylaşmamıştım kalemimi...

Amerika'dan yada Hollanda'dan; İzmir'den ya da Konya'dan yazdıklarımı okuyanların olduğunu bilmek mutluluk veriyor.

Rutinleşen günlerimde hayatıma yeni bir heyecan geldi. Bugün ne yazsam diye düşünmekten; yaşadıklarımı -mutlaka yazmalıyım dediğim-, yazdıklarımı okuyacak kişilerin varlığını bilmek çok güzel.

Pastacı blogu ile bana örnek olan, destek veren Burcu'ya ve diğer arkadaşlarıma, paylaşmak isteyip paylaşamadığıma ve bir kez bile olsa sayfamı ziyaret eden herkese

Vermiş olduğunuz tüm cesaretlendirici sözler için. TEŞEKKÜR EDERİM