Muhabir muhabir dedik, tembel çıktı :))
Aslında tembel di'il de işe dönünce koşturmacadan insan özel işleriyle ilgilenemiyor.
Bu da öyle bi şey...
Yani er geç yazacak ama hemen olur zannetmeyin.
Yine kaldınız mı benle baş başa ;)))
Eeee madem yine kalemim kağıdımlayım -tamamen fantezi, yoksa tık tık tuşlardan başka bir şey yok elimin altında- iki satır bi şeyler karalayıveriyim.
Hayaaaat...
Nasıl bir enerjidir ki, ne verirsen onu döndürüyor sana.
Ağlayınca, kapanınca içine o da dönüyor sana sırtını konuşmuyor ilgilenmiyor senle. Sen yokmuşsun gibi davranıyor.
Ama ne zaman gülünce ona kucaklamak için kocaman açınca kollarını, öyle bir sıkı sımsıkı sarılıyor ki sana gel de sevme keratayı :)
Gülüyor, güldürüyor, arkadaşlarıyla tanıştırıyor seni. Suya atılan taş misali halkalar halkalar açılıyor etrafında yörüngende daha çok gezegen dönmeye başlıyor.
Aynı gezegenlerle aynı uzay boşluğunu paylaşıyordun yıllarca, herkes kendi yolunda...
Ne oldu da gezegeninde -petrol mü bulundu yoksa bor mu- bütün gezegenler birden senin etrafında dönmeye başladı.
Garip; garip şu gezegenler ;))
"Houston, Houston burda çekimine karşı koyamadığımız bi gezegen var, yörüngesine giriyoruz. tamam :)))))))"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder