Bir varmış, bir yokmuş
Gökyüzünde bir güneş,
Yeryüzünde tüm meyvelerin tek bedende buluştuğu bir ağaç varmış
Kirazın, ayvanın, narın, elmanın, eriğin birleştiği muhteşem çiçekleri olan
Güneşi her gördüğünde gülümseyerek çiçeklerini açmaya başlayan.
Mevsim bahar mı kış mı düşünmeden...
Her çiçek açmaya başladığında güneş aniden ortadan kaybolur, çiçekleri meyveye dönmeden ayaza yenik düşermiş
Ama her seferinde bir öncekinden daha hızlı çiçeklerini açıp;
Güneşini kaybetmeden meyvelerine kavuşmak için çabalarmış...
Boşuna...
Güneş meyveleri bekleyecek kadar kararlı,
Ağaç vazgeçecek kadar umutsuz değilmiş.
Ağaç vazgeçmemiş güneşten, her seferinde ayaza verdiği çiçeklerinden
Ağaç beklemiş,
Zaman beklememiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder