Pazar, Mayıs 31, 2009

Haftada o kadar gün varken; hafta başından önceki gece duygusallaşır mı insan?

Yeni ayın, yeni haftanın ilk günü ilk iş gününe hazırlanırken dinlediğin şarkıların ruhuna sızmasına izin verip de bulutlara yağmur yüklemeye ne gerek var.

Düşünmeden devam ettiğin, acıyor mu diye sormadığın, üzülmüyor musun diye kendini yoklamadığın günlere ve gecelere neden şimdi son vermek istiyorsun?

Gerçek di'il di ki zaten, sen yaratmıştın onu. Şimdi de sen yok edebilirsin. Sadece sen.

Tamam senden fazlası vardı kabul ediyorum.

Ama kime çıkıp hesap sorabilirsin neden o zaman öyle de; şimdi böyle diye?

ben bu şiiri ezberlemek istiyorum...

Sevgileri yarinlara biraktiniz
Çekingen, tutuk, saygili.
Bütün yakinlariniz
Sizi yanlis tanidi.
Bitmeyen isler yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz
Bir bakis bile yeterken anlatmaya herseyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldi
Siz genis zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yillarin telaslarda bu kadar çabuk
Geçecegi akliniza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardi,
Gecelerde ve yalniz.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadi

Behçet Necatigil

1 yorum:

Asortik Krep dedi ki...

Çok güzel bir yazı olmuş. Şiirde cuk oturmuş..