Çantamda mümkün olduğunca küçük bir defter taşırım. Ruhumdan bir şeyler geçerken, kelimeler birbiri ardına güzelce dizilirken unutmamak için not ederim.
Bugün de her zamankinden farklı alacak verecek hesaplarımı tuttuğum maddi yönü kuvvetli harflerden çok rakamların olduğu bir defterim vardı çantamda.
Yazmak için son sayfalarına gittiğimde, daha önceden yazılmış olduğunu gördüm, ne zaman ve ne koşullarda yazıldığını hatırlamadığım. Ama tahminen 2 yıl öncesine ait.
"Olmuştur, olabilir.
Sevdin, sevmiştin.
Birlikte aynı şeyleri düşünmüş, aynı şeye gülmüş, aynı şeye ağlamıştık.
Aynı rengi sevmiş, aynı şarkıdan nefret etmiştik.
Aynı hayalin parçalarını tamamlamıştık.
Aynı tatlıyı paylaşmış, birbirimizin yemeğinden tatmıştık.
Aynı güneşli yeşil yolda birlikte yaşayacağımız, yaşlanacağımız evimize yürüdüğümüzü sanıyordum;
Ta ki bir sene öncesine kadar...
Ben o yolda yalnız yürüdüğümü ne yazık ki o gün farkettim.
Bir yıldır o yoldan geri dönmeye çalışıyorum.
Ama iki ileri bir geri.
Bir koşuda o yoldan geri dönmek gerekirken
Ben yapamadım, dönemedim.
Şimdi o yoldan çıkmak için başka bir ip buldum kendime"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder