Hep parçaları bir araya getirdim. Kırıntıları topladım.

Eksik parçaları görmezden gelip diğerlerini birleştirmeye çalıştım.

Küçük şeyleri büyütüp ruhumda kocaman yaptım.

Hep idare ettim azla; çoğu budur sandım.

Yanlışları üst üste ekledim.

Talepkar olmadım hiç kimseden, hiç bir şeyden.

Daha fazlası için kimseyi zorlamadım, üstünü ben tamamlarım hep dedim.

Sadece ol yeter.

"Ne bedel isterim ne hesap sorarım
Ne sitemle güzel kalbini yorarım
Sakınma tatlı dillerini "

Almak hiç olmadı hep verdim, karşılığında istediğim sadece...

Mükemmel olmak istedim, beni sevsinler benden vazgeçemesinler diye.

En çok da sabırla bekledim. Takdir gördüm sabrım için ama...

Yoksa "yok" der yokluğunu kabullenir yaşar gidersin. Varsa ama aslında "yoksa" bir ömür boyu güvensizlik olarak döner sana

Hep az istersin hayattan; daha fazlasını istemeye hakkın yokmuş sanırsın.

Yokluk öğretmiştir sana hakkın olmadığını.

Bazen bir küçük hareket, bir kelime yıllardır neden yaptığını anlamadığın bir sürü şeyin anlamını karşına getirir mi?

Getirirmiş!