İnsan kaybedince değerini anlar ya bir şeylerin; blogum yarı kapalı hale gelince bi panik aldı beni. Bunca yıldır yazdığım onca şey, resimli tarihim yok mu olacaktı yoksa?
Eyvah!!!
Akşamları evde açılıyor ya blogum arşivlemeye başladım eski yazılarımı. Ama çok var daha bitmedi.
Ben yazmış olsam bile onları kopyalarken takılıyorum bir cümleye, bi tane bi tane daha okuyim diye bi sürü şey okuyorum, duygu seline kapılıyorum.
Ağlıycam bak biraz daha okursam...
2 yorum:
Eski yazılar okunurken genelde bu hüzünsel durum olur..
berbat bir ruh hali bu.Bütün emekler çöpe gitti resmen.:(
Yorum Gönder