Her zaman taşıdıkların zor gelir artık sana; ümitler ümitsizlik çukuruna yuvarlanır sanki hep birden.
Her şey daha çabuk yorar, daha çabuk tüketir seni. Zor gelir bazen koşmak, gülmek, sevmek...
Ağırdır sonbahar.
Karanlık bulutlar yere yakındır, yüklenmek için omuzlarına.
Yağmur, gökgürültüsü, soğuk rüzgar, yerdeki yapraklar kolaylaştırmaz ki yaşamayı.
Güneş te yoktur; sarılıp kollarına yükseklere çıkmak, içini ısıtmak için...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder