Son durağımız Brugge ve Brüksel...
Ama Brüksel belki artık yorgunluğun had safhaya vardığı, dönüş psikolojisinin mutsuzluğunun bünyede hissedilmeye başlandığı yere denk geldiğinden sebep pek bi hatırası yok zihnimde...
Oysa Brugge'de aynı günün bir kaç saat öncesinde yaşanmıştı...
Arnavut kaldırımlı taş sokakları, ortaçağdan kalan bozulmamış binaları, yerleri kaplayan sarı sonbahar yaprakları ve nehirlerde yüzen kuğularıyla masal gibiydi...
Aslında böyle yerlerde saatlerce oturup o sakinliği o güzelliği tüm hücrelerinde hissedene kadar oturup bakmak istiyor insan...
Ama tur programına sıkıştırılmış panoramik geziler imkan vermiyor bu zevke...
Söz veriliyor, bir dahakine kendi başımıza gelip doya doya yaşarız diye...
Gidilir mi, fırsat olur mu bilmem...
Diğer Avrupa şehirlerinde olduğu gibi çeşmeleri, sokak mobilyaları tam bir şaheser...
Ve eğlenceli çikolata vitrinleri, dantel mağazaları, oyuncakçıları...
Gitmeden önce methini çok duyduğum Brugge midyelerini yemeden dönmek olmazdı. Türk damak tadına en uygun portekiz usulu sarımsaklı kum midyesi gerçekten çok lezzetliydi...
Sevimli kırmızı tencereleri ve midye kabuklarını koyduğunuz derin kapağı estetik bir sunum ortaya koyuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder