Sarkilarin Havasi

Gunlerdir kitap okumaktan evde, serviste muzik dinlemedigimi bu aksam farkettim...

Ruhumun ihtiyaci varmis romantik sarkilar dinleyip, icimin kuytu koselerini dolasip kapisi kapali odalari acip hatirlamaya dusunmeye hatiralara dalmaya...

Bazen bi resme dalip gecmis muhasebesi yapmaya, bi sarkinin hatirlattiklarina hickira hickira aglamaya, anlamsizca o hayalden bu hayale dolasmaya, neden yokken iclenmeye, kararlar verip ic sesinle meydan okumaya...

Ama olmadi ki simdi ne guzel havaya girmis melankolik asik yaziyodum...

Niye degisti bu calan sarkilarin havasi???