Blogum diğer adıyla web günlüğüm... Olsa da burası
Gizli bir mabedim gizli bir köşem elbetteki benim de var.
Tam 6 ay olmuş ona uğramayalı...
Karalaya, yaza çize, güle ağlaya...
Defterler internet çıktığından beri raflarda unutuldu sansanız da ben defterimi fotoğraflayıp onu da meşhur etmeye karar verdim.
Çok zorlanmayın okumaya fotoğraftan; 6 ay üzerine nasıl bir giriş yapmışım aşağıda okuyabilirsiniz.
Özel isimlerin ve olayların geçtiği bölümler tabi ki kadraja girmedi, blogun harfleri de işte tam orda bitiverdi.
Ama bilin ki ben iyiyim, hiç olmadığım kadar huzurluyum, mutluyum
Biri olmadığı, biri olduğu için değil; ben olduğum için...
"tam 6 ay olmuş bu defteri elime almayalı.
hiç mi bir şey olmadı?
Aksine, aynı yolunda akan nehrim, yolunu değiştirmeye çalışan irili ufaklıpek çok etkene yıllarca ne kadar direndiyse;
Şimdi de her yeni yolla kendini aşıyor
Okyanusa ulaşmanın tek yolu olmadığını, bazen buharlaşarak, bazen toprağa karışarak, bazen küçük derelere katılıp doğaya adadı kendini.
Okyanusa ulaşamasa bile geçtiği yerlere can vermek yetiyor ona...
Anlatacak çok şey, hayatıma giren bir çok yeni insan var...
defteri yeniden elime aldıran mutlaka bunu hayatıma not düşmeliyim dediğim en ilginci... "
Tam da burda kelimeler biter ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder