Milyarlarca, milyonlarca insan, katriyonlarca kişilik var. Malum herkesin bünyesinde birden fazla kişilik var, muhtelif zamanlarda çıkan.
Ama bana en ilginç geleni; tamamiyle iş ilişkisi içerisinde olduğum bir hanımın en sıradan iş konuşmasında bile geçirdiği hastalıktan, eşiyle gittiği yurtdışı seyahatinden, hasta olan tanımadığım iş arkadaşından bahseder.
Bazen onunla konuşurken kendimi bir şakanın içindeymiş gibi hissediyorum, telefonu kapatırken "en güzel günler sizlerin olsun" türünden vedaları var.
Fakat sonuncu karşılaşmamız, onu bloguma taşımamın şart olduğunu düşündürdü bana.
Plazanın asansöründe karşılaştık üst kattaki firmalardan biriyle toplantıdaymış, toplantıdan sonra sahlep içmişler nostalji olmuş. 1,5-2 dakikalık asansör karşılaşmasında sohbetimiz bu.
Tamam ben öyle kendini çok anlatan, naptığını ıcık cıcık anlatan biri hiç olmadım.
-ee blogunda her şeyi anlatıyosun ama-
-hayır, bence ikisi aynı şey di'il
neyse konumuza dönelim, insanları olduğu gibi kabul ederim fazla yorumlamam ama ben mi abarttım bu sefer????? :))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder