Bi ağlama hali çöktü üzerime. Öğlen saati, iş yerinde, olacak iş değil. Evde olsam kesin sağnağa çevirirdi. Hem yazar hem ağlardım.
Yok bi şey endişe edecek. Ama ağlamak istiyorum işte.
Yok bi şey ama tabiki var. Hem bir sürü.
Sadece -o saçımı çekti- deyip ağlayacak bir şey yok elimde.
Bir sürü toz parçası bir olup gözüme kaçtılar işte.
Hımm sanırım anlıyorum...
YanıtlaSil