Son zamanlarda hiç olmadığı kadar. Hüzünle neşe arasında gidip gelen; hangisi galip gelir bilinmez. Öylesine amaçsız yazmaya başladım ne çıkacak sonunda ben de merak ediyorum.
Yok'u az önce yazdım yayınladım, bilgisayarın başına oturmadan kafamda yazmayı planladığım ikinci konu da B-Trophy'di. Onu da yazarım ama daha derin daha duygusal bir şeyler yazmak istiyorum. Konulara bir yerden çengel atıp tutunmak ordan da yukarılara tırmanmak.
Aslında bütün kurduğum cümlelerde de bu tırmalama çabalarım aslında.
Bütün dostlarım, sevdiklerim bu bayram hiç birinizin bayramını kutlamadım kusura bakmayın. Gelen standart kutlama mesajlarından bir kaçına nezaket mesajı attım sonra onu bile yapamadım.
Ufuk'cum hep ararsın sorarsın beni, ama bayramını bile kutlamadım. Hande'cim sen de. Tuğba sen de. Tek tek ismini yazamadığım tüm sevdiklerim, blog arkadaşlarım. Aslında biraz da samimiyetinize güvenerek bu sefer affedin beni diyebiliyorum. En kısa sürede telafi edicem söz.
Kelimelerim arasında istediğim ilişkiyi kuramadım, daha fazla zorlamıycam. İlk düşündüğüm gibi B-Trophy'den bahsedicem. Birazdan...
benim icin bu tip seylerin onemi yok bilirsin. Onemli olan karsindaki dostunu iyi taniyabilmek. Bayram mesaji atmasanda "Yonca cok moralim bozuk, kos" dedigimde gercekten kosacagini bildigim bir dostumu asla bayramimi tebrik etmedi diye not kiramam :) Zaten bende kutlamadim sende benden kirma...
YanıtlaSilcandan arkadaşım, dostum :)biz birbirimizden not kıramayız ki;)hatta torpil geçer fazla veririz.
YanıtlaSil