Yokluyorum kendimi sürekli olarak, ne hissediyorum diye. Şarkıda dediği gibi, "kalbin mi durdu yoksa bana mı atmıyor?"
Önce beynimi parmağımın ucuyla dürtüyorum, hatırla hisset diye. Ses yok. Kalbime gidiyorum; dokunuyorum. Iıh, ııh. Bir kaç farklı noktaya daha temas ediyorum. Yanıt yok. Tekrar beynime gidiyorum, köşelere sakladıklarını ortaya çıkarıp önüne koyuyorum bak, hatırla ve hisset diye. Diğer bir deyişle avuçlarımın arasına alıp sağa sola çekiştiriyorum. Yok.
Aynı şeyi kalbime de yapıyorum, o da atmıyor.
Ben bile inanmıyorum. Durdu mu yoksa, atmıyor mu?
Ah be Yoncam, zorla kalp çalıştırılırmı, baksana beyin bile ona eşlik etmiş, akışına bırak herşeyi, su akar yolunu bulur...
YanıtlaSilyok Sofi'cim zaten ben de atmasın istiyorum. Bana da atmıyomuş gibi geliyo da emin olmak için hırpalıyorum ;)
YanıtlaSilHatırlamak istemediğin şeyleri sana hatırlatmak için çırpındığından mı durdurdun kalbini :)???
YanıtlaSilÖncelikle geç yanıt verdiğim için kusura bakma Gülümseyiş.
YanıtlaSilKalbim yerinde sadece gereksiz durumlara atmasını istemiyordum. Onu test ediyordum :)