Bir haftadır yazamadım. Aslında beyinden geçen düşünceleri kayda geçirebilecek bir şey icat olsaydı kesinlikle çok mutlu olurdum. İşe gidip gelirken trafikte yorgunluk ve uyku arasında kelimeler öyle güzel diziliyorlar ki; onları kaybetmek istemiyorum. Gel gör ki sonra ne onları yazıya dökebilmek için tekrar bir araya getirebiliyorum, ne de aynı konuda başka kelimelerle başka cümleler kurabiliyorum :((
Üzgünüm...
Geçtiğimiz hafta yoğundu. İki arkadaşımın aynı anda işyerinde olmaması iş yükümü fazlalaştırdı. Haftasonu da Bayramoğlu'nda yatılı eğitim olunca toparlanmak zor oldu. Farklı illerden arkadaşlarla bir arada olmak güzeldi. Ancak bir güne sığacak eğitimin iki güne yayılması sıkıcıydı.
Kaldığımız yerin deniz kıyısında güzel bir yer olması her şeyi daha çekilir kılıyor şüphesiz. Üstelik haftasonu yazdan kalma güneşli bir gün büyük ikramiye gibiydi. Öğle arasında odama çıkıp balkonda kendimi güneşin ve sessizliğin kollarına bıraktım. Sabah güneşin doğuşu, akşam körfezin ışıkları bana iyi geldi.
İnsanın, pencereden baktığında denizi görebilmesi ne büyük bir nimettir bilirim. Pencerenden hiç eksik olmasın o mavi!
YanıtlaSilDeğişiklik olmuş Yonca ne güzel, biliyormusun, benimde yolda giderken, yada tam uykuya dalacakken sözcükler akar gider, sonra dizemem yeniden, keşke kayda alacak bir alet olsa...Kocamaaan sevgiler.( mandalinalarda nefis )
YanıtlaSiltemennin için sağol Sanem. Ben de öyle olmasını umuyorum ve diliyorum ve bekliyorum :))))
YanıtlaSilBütün hafta mandalinaları işyerine taşıdım Sofi; yakın olsan sana da verirdim. Sen bize o kadar çorba yaptın, yatılı misafir kabul ettin. Sağol :))