Çocukların zaman kavramı henüz tam oluşmadığından, saatler ve günlerle bizim kadar hesabı tutturmaya çalışmadıklarından olsa gerek; bekledikleri yada istedikleri şeyler için gün saymaları basit ve kolay anlaşılırdır.“Yatcaz, kalkcaz; yatcaz, kalkcaz; yatcaz, kalkcaz ...” Görücez... Gelicek... Alıcaz... Gidicez...
Biz de o yaşlarda böyle çok saymışızdır istediğimize kavuşmak için. Ama şimdi yatsak, kalksak ta, parmaklarımızı saysak ta o kadar kolay olmuyor.
Bebekler gibi düşünmeyi kim istemezki...Herşeyi basitleştiren varlıklar. Aslında özellikler hayata girdikçe tüketmedimi isteklerimizi? Zaten ilk çağ insanları da öğle değilmiymiş. Sabah ve gece...Ama "Zaman" kavramı bir çıkmış bize günleri unutturmuş. Hep yarınların teleaşı sarmış. Ve aslında yatcaz kalkcaz derken onlara basitleştirdiğimiz günleri daha çekilir kılabilmeyi unutmuşuz.Sevgiler.
YanıtlaSilgüzel yorumun için teşekkürler. durup bazen hayatı basit yaşamak lazım. çocuklar gibi. içimizdeki çocuğu biz büyürken gerilere atmak yerine hep yanıbaşımızda kalmasına izin vermeli aslında
YanıtlaSilWhere did you find it? Interesting read sampras tennis California email marketing 40 double oven range fiat 126p
YanıtlaSil