Bizi yaşam değil bu telaş öldürecek.
Bırakın Paris’te ılık rüzgarlarla saçımızı taratmayı,
Sevgilimizle doyasıya sohbet bile edemedik biz
Gözümüz saatte söyleştik hep,
Koşar gibi seviştik, yarışır gibi çalıştık
Hep yetişilecek bir yerler vardı
Aranacak adamlar, yapılacak işler
Bir sonraki günün telaşına
Bir öncekinin teri bulaştı.
Başkalarının hayatı bizimkini aştı.
20’lerde 30’lara kurduk saatin alarmını
30’larda 40’lara sonra 50’lere
Kör karanlıkta çalar saat sesiyle uyanma terine
Kuşluk vakti kızarmış ekmek kokusu
Ya da yavuklu öpücüğüyle uyanma düşlerini hababam erteledik
Öyle yanlış kurgulanmış ki hayat
Kuşluk vakti uyanma özgürlüğü verdiğinde size
Artık uyku girmez oluyor gözlerinize
Sevgilinizle doyasıya sevişmek, söyleşmek imkanına kavuştuğunuzda
Sevişecek söyleşecek kimse kalmıyor yakınınızda
Bir sarı lira gibi sakladığınız ömrünüz
Vakti gelip sandıktan çıkardığınızda bir de bakıyorsunuz ki
Tedavülden kalkmış
Can DÜNDAR
yarış devam ediyor
YanıtlaSil