Pazartesi, Ekim 07, 2013

Senin Mucizen Veda Etmekti Bize...

iaglamadigim halde aglamisligin ic cekisi, icimde biraktigi bosluk var...

uzulup bi yandan da huzur duyulur mu bi olumden???

genc bi kadin, gencligini kadinligini hayallerini yasayamadiysa...

bi cikolata yemek imkansizsa, gunesi gokkusagini cicekleri hatta her seyi gormek yerine karanliksa gordugun, her gece uyanip da tuvalete gitmek yerine karnina baglanmis hortumlarin bobreklerini temizlemesiyse hayat...

bu ayrilik huzun kadar huzur da veriyor bana...

onun orda daha iyi olacagina inaniyorum...

son konustugumuzda o kadar yorgundu ki sesi, ben hic iyi olmiycak miyim diyordu???

oldun arkadasim iyi oldun

bu da senin mucizendi...

gecirdigimiz zamanlara, konustugumuz gunlere, paylastiklarimiza seni tanidigima sukrediyorum...

mutlu ol gittigin yerde...

her gun hepimiz kendi mucizemizi yasiyoruz aslinda...

dogarak, olerek, dogurarak, severek, nefes alarak, paylasarak...


Hiç yorum yok: